„Znowu nie nauczyłem się na
egzamin”, „zabiorę się za ten projekt jak tylko zobaczę, co nowego na
Facebooku”. Znasz to? Jak często zdarza Ci się odkładać zaplanowane czynności
na później? Czy musisz walczyć ze swoim poczuciem winy po kolejnym
niedotrzymanym terminie? Prokrastynacja,
to słowo, które warto znać.
W przestrzeni publicznej pojawia
się wiele określeń, które mogą przedstawić w negatywnym świetle inne osoby.
Jednak co robić, gdy usłyszymy, że jesteśmy prokrastynatorami? Powinniśmy od
razu się obrazić, czy życzliwie uśmiechnąć, aby nie zdradzić, że nie znamy tego
określenia?
Prokrastynacja to zaburzenie,
które oznacza patologiczne przekładanie czynności na później pomimo możliwości
ich wykonania – przejawia się w wielu dziedzinach życia. Prokrastynatorzy odczuwają
trudności z zabraniem się do pracy i w związku z tym odkładają jej wykonanie,
zwłaszcza wtedy, gdy nie spodziewają się natychmiastowych efektów.
To zaburzenie często
współwystępuje z perfekcjonizmem, a źródła prokrastynacji należy szukać w
strachu przed porażką i…sukcesem. Tak - sukcesem, ponieważ prokrastynator, obawia
się, że jego perfekcyjnie wykonane zadanie może być przyczyną zazdrości lub
większej liczby obowiązków dlatego odwleka wykonanie na przykład projektu. Porażką, bo za
wysoko postawiona poprzeczka może wzbudzać lęk przed możliwością wykonania
zadania w sposób niedostatecznie dobry. Wówczas odraczanie staje się wymówką i
usprawiedliwieniem.
Problem patologicznego odkładania
czynności nie jest niczym nowym, jednak współczesny świat, który oparty jest na
nieograniczonych możliwościach korzystania z nowych technologii sprzyja
prokrastynacji. „Dzięki” portalom społecznościowym i innym pochłaniaczom naszej
uwagi coraz łatwiej złamać naszą silną wolę i oderwać od zaplanowanej pracy.
Jak można rozpoznać osobę
cierpiącą na prokrastynację?
´ Przy
trudnym, długoterminowym zadaniu traci
motywację do pracy i wiarę w siebie,
boi się popełnić błąd, więc odracza rozpoczęcie realizacji
´ Wypełnia
swój dzień prostymi pracami, których
nie musi wykonać natychmiast – robi to jednak, aby nie podjąć się właściwego
zadania
´ Przykład?
Rozpoczęcie zaplanowanego zadania, a następnie przeglądanie Facebooka lub
gotowanie obiadu
´ „Czeka na właściwy czas”, idzie spać
bo musi być wypoczęty przed zadaniem, nie realizuje czynności, bo miejsce nie
jest do tego przygotowane itp.
Teraz kilka metod radzenia sobie z prokrastynacją:
´ Założenie
konkretnego planu
- im zadanie zostanie bardziej szczegółowo opisane, tym większa szansa na jego realizację
- szczegółowe zapisanie planu działania i wizualizowanie go
- im zadanie zostanie bardziej szczegółowo opisane, tym większa szansa na jego realizację
- szczegółowe zapisanie planu działania i wizualizowanie go
´ Plan
dnia, który zaczyna się od zadań
najważniejszych, a kończy na tych, które mogą poczekać
´ W
trosce o komfort psychiczny zaczynaj od zadań
najtrudniejszych
´ Dbanie
o własną motywację – nagradzaj się po
zrealizowaniu planu
´ Tworzenie
kalendarzy, grafików, używanie aplikacji na telefon, które będą nam przypominać o zadaniu
´ Uporządkowane miejsce pracy – biurko,
komputer– nie możemy być rozproszeni
´ Daj
sprawdzić i ocenić swoją pracę
innym – pozytywna mobilizacja
´ Spraw,
aby to, co robisz było atrakcyjne
Na koniec
pamiętajmy, że prokrastynacja to zaburzenie, którego nie można traktować jak
łatwej wymówki w trakcie wykonywania codziennych obowiązków. Osoby cierpiące na
tę dolegliwość często są stereotypizowane przez innych i mają zaniżone poczucie
własnej wartości, stany lękowe, poczucie winy. W takich sytuacjach trzeba sztywno trzymać się planu, który się założyło, być konsekwentnym we własnych postanowieniach i realizować wcześniej opisane metody walki.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz